Het in de praktijk zinvolle – lees “niet-abstracte” – aantal combinaties en permutaties van letters dat iets nieuws te vertellen heeft, neemt in dramatisch tempo af. In 1998 nog berekende taalfilosoof en statisticus Lars W. Konst, hoogleraar aan de Universiteit van het Finse Varniikaa, met behulp van een na jarenlange studie ontwikkelde formule dat dit getal de waarde 10 tot de miljardste ruim overschreed. Dat zijn veel uitspraken, columns, boeken en andere ‘stukjes’.
Onlangs – we schrijven 2008 – heb ik zelf eens wat met deze formule gestoeid. Ik ben tot de schrikbarende conclusie gekomen dat het aantal nog schrijfbare unieke stukjes inmiddels niet meer dan enkele triljarden bedraagt. Dat klinkt astronomisch, maar in de praktijk betekent het – en u zult me op mijn woord moeten geloven; de berekening is te ingewikkeld om hier weer te geven en neemt veertien A-viertjes in beslag – dat we nog ongeveer een jaar of vier van geheel oorspronkelijke boeken, artikelen en columns kunnen genieten. Daarna zal het zelfs de grootste onbenul gaan opvallen dat hij steeds meer van wat hij leest al eerder ergens is tegengekomen.
Het is begonnen rond de eeuwwisseling, met titels van columns, boeken, elpees, cd’s, krantenkoppen, dat soort dingen. Maar inmiddels zien we steeds vaker hele zinnen en soms zelfs complete paragrafen opduiken die al eerder op schrift waren gesteld – let wel: zonder dat sprake is van plagiaat. Rond 21 december 2012 – zo wil de formule – zal alles wat schrijfbaar is, geschreven zijn. Niemand zal dan nog iets nieuws en unieks kunnen bedenken dat ook maar ergens op slaat.
En het blijft niet bij het geschreven woord alleen. Ook bijvoorbeeld muziek, fotografie, schilderkunst, architectuur, mode en de culinaire wereld zullen ten prooi vallen aan de Wet van Konst.
Waar moet het met de wereld naartoe als er niets nieuws meer kan worden geproduceerd? Wat moeten we als we alleen nog maar kunnen kopiëren, of dat nu bewust gebeurt of niet? Alles wat de mens doet, zal eerder zijn gedaan.
Nu ben ik niet iemand die snel met bijbelteksten schermt, maar ik herinnerde me toevallig uit mijn jeugd dat over dit onderwerp het een en ander was geschreven: ‘Wat er was, zal er altijd weer zijn; wat er is gedaan, zal altijd weer worden gedaan. Er is niets nieuws onder de zon.’
Zoiets zet je toch aan het denken.
We betreden langzaam maar zeker een periode waarin niet-zinvolle – lees “abstracte” – combinaties en permutaties nog het enige zijn waarin iets nieuws valt te ontdekken. Als voorbeeld hieronder een kort gedicht dat een en ander illustreert. Gelukkig heeft het een strak rijmschema en mooie alliteraties. Erg apart is ook het consequente gebruik van kapitalen.
5H89YTZ
7HST 5H89Y, 5H89YTZ,
1LHC 0YEGJ 0YEDH.
8HST 9HST7KDH,
2LHC 5H89YTZ.
© 2008, de leunstoelfilosoof
De leunstoelfilosoof 